دیروز یکی از دوستامو از داشتن این بلاگ قراضه باخبر کردم که گویا خیلی خوششون اومده بود، اینو حضورا هم بهم گفت...

فکر کنم برای نوشتن بیشتر و بهتر شارژم کرد...

ـ خودمونی:اتفاقا چند وقتی صبح ها قبل از اینکه از خونه بیام بیرون، دعا می کنم که خدا بر سرراهم کتاب خوب، دوست خوب و همصحبت خوب قرار بده که فکر کنم داره جواب میده ( از لحظه سال تحویل هم تصمیم گرفتم که با یاری خداوند رحمان و حکیم، هر چیزو که به درد دنیا و آخرتم نمی خوره کنار بزارم مثلا نوع زندگیمو...مثلا خووندن بعضی مطالب مثل کتاب هیچ یک از آنها باز نمی گردد خانم دسس پدس که نیمه کاره رهاش کردم(دونستن زندگی چندتا دختر توی جنگ جهانی دوم توی اسپانیا به چه دردم می خوره!)... مثلا دیدن بعضی از برنامه های تلویزیون...مثلا یعضی آدمها...بعضی تحمل کردن ها...تخریب بعضی اتوپیاها...

منهم به پاس احترام به ایشان لینک بلاگشونو در بلاگم قرار میده ـ با اجازه صاحب بلاگـــــــــــــــــ.

دوست خوبم! تشکر