|
برگزیده همایش پارسی بلاگ و جشنواره امام من 
| ||
|
هو الدیان ما درد فراق دیده بودیـــم افسانـــــــه غــم شنیده بــودیـــم اما غم تو جگرگداز است دردی است که قصه اش دراز است روز اول مرداد 1390 دو پدر کودکانشونو تنها گذاشتند و به آسمانها پرواز کردند علی سرخیل ایمونولوژیست برتر دانشگاه داریوش رضایی نژاد نخبه علم انرژی هسته ای کشور هر چقدر فکر می کنم که محمد حسین دو سال آب شدن پدر و آرمیتا شهادت پدرش را در برابر چشمانشان به نظاره نشستند ولی باز رقیه سه ساله سید الشهداء مرا هزار بار بیشتر به آتش می کشد. پیکری پشت کاروان افتد تازه خوابیده ناگهان افتد گیسویی دست این و آن افتد خارجی زاده بر زبان افتد از رقیه بپرس یعنی چه سنگ از دست رهگذر خوردن جای نان غصه ی پدر خوردن تازیانه ز پشت سر خوردن یک نفر پا ز صد نفر خوردن از رقیه بپرس یعنی چه [ سه شنبه 92/5/1 ] [ 1:0 صبح ] [ رضوانه (نگهبان بهشت) ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
