|
برگزیده همایش پارسی بلاگ و جشنواره امام من 
| ||
|
هو الجعل نور قمرا چند سال پیش هر وقت هر فیلمی از مخملباف (کارگردانی با درون آشفته و ناآرام) اکران میشد جلوی در سینماهای شهر صف های طویلی تشکیل میشد. "عروسی خوبان"، "بایسیکل ران" و ...یا اگر فیلمی از این آقا هم به صورت قاچاق وVHS توی دست مردم می گشت باز هم مرکز ثقل بحث محافل سینمایی بود "نوبت عاشقی"، "شبهای زاینده رود" و "مدرسه شهید رجایی"... خلاصه همیشه با مخملباف و آثارش سونامی های انتقادی بر پا میشد. اصلا این پستو ننوشتم تا از این کارگردان تعریف بشه ولی از ساختار مستحکمی که بعضی از فیلم هایش داشت نمیشه گذشت فیلم هایی که تاثیرشان را گذاشتند و بر روی کارنامه هنری این کشور گیره شدند... قسمت شد دو تا از فیلمهای فجر 90 دیدم فیلم "ملکه" و "نارنچی پوش" دو تا فیلم ضعیف و پیش پاافتاده با موضوعاتی دور از ذهن."ملکه" با به تصویر کشیدن نمایی متفاوت از جنگ تحمیلی با رزمنده هایی فشن پوش، پرخاشگر و سیگارهای مدام روشن کنار لب و فیلم "نارنجی پوش" هم یک فیلم تبلغاتی ـ اجتماعی که نشان می دهد حمایت های مالی شهرداری چطوری می توونه یک عکاس معروف و یک نخبه ریاضی را به لباس رفتگران زحمتکش شهرداری ملبس کند...( به قول فردوسی پور: چه می کنه این شهرداری...). همیشه فکر می کردم فقط زمین جاذبه داره ولی این قهقهرای سینمایی کشور چه جاذبه و کششی داره که اکثر فیلم ها را به سمت خودش میکشه...
[ شنبه 90/11/29 ] [ 10:46 صبح ] [ رضوانه (نگهبان بهشت) ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
