سينه زني ، پوشيدن لباس مشکي ، عزاداري به انواع مختلف ، شرکت تو دسته ها ، نظري دادن براي ارباب ، گل به سر ماليدن تو روز عاشورا ،گريه کردن در مصائب حضرت همه ي همه ي اينها خوب است ولي يه سوال
تا کجا مي تونيم پاي حضرت وايسيم ؟
اگه روز عاشورا بوديم تو کدوم دسته بوديم ؟
اونايي که به هر دليلي جا زدن يا اونايي که مقبل حضرت بودند يا اونايي که حضرت با يه نگاه خريدشون يا جزء يارالن حضرت بوديم
ما يه استادي داريم که مي گه بريد خدا رو شکر کنيد که به قيمه دادن برا امام حسين رسيديد اگه مي خواستيد برا امام حسين جون بديد هممون در مي رفتيم .. با يه تفکري تو وجود خودم به اين مي رسم که راست ميگه !